วันพุธที่ 11 เมษายน พ.ศ. 2555

PROGRAME 1 { ต้องรอด }

PROGRAME 1 { ต้องรอด }
     ต้องรอด โปรแกรมที่ต้องศึกษาถึงสัดส่วนและพฤติกรรมของมนุษย์ ที่ใช้ในการประกอบกิจกรรมต่างๆในการดำเนินชีวิต เพื่อวิเคราะห์พื้นที่ใช้สอยให้สอดคล้องกับการออกแบบอย่างเหมาะสม

     โดยต้องสรุปกิจกรรมและพฤติกรรมในการดำรงชีวิตใน 1 วันของตัวเอง สรุปเป็นพื้นที่ใช้สอย ซึ่งพื้นที่รวมนั้น ต้องไม่เกิน 30 ตารางเมตร ในสภาพแวดล้อมซึ่งต้องอยู่ในสถานการณ์น้ำท่วม กำหนดระดับความสูงของน้ำวัดจากระดับพื้นขึ้นมา 1 เมตร ให้ออกแบบทีี่พักพิงสำหรับตนเอง (ใช้โครงสร้างไม้เป็นหลัก) พร้อมเรือ 1 ลำ เพื่อมห้สามารถดำรงชีวิตอยู่ท่ามกลางสถานการณ์น้ำท่วมได้ (เป็นระยะเวลา 1 เดือน โดยไม่มีน้ำประปาและไฟฟ้าใช้*)

     โดยนำเสนอผลงานงานออกแบบประกอบด้วย บทวิเคราะห์ ผังบริเวณ ผังพื้น รูปด้าน รูปตัด และหุ่นจำลอง

บทวิเคราะห์
     วิเคราะห์ขนาดและสัดส่วนของตนเองเพื่อนำไปใช้ในบ้านของเราที่จะออกแบบได้อย่างลงตัว โดยมีสัดส่วนของเราเป็นมาตรฐาน

     วิเคราะห์พฤติกรรมของเราในการใช้งาน และพื้นที่ใช้สอยที่เกิดจากพฤติกรรมต่างๆ เพื่อออกแบบพื้นทีี่ใช้สอยอย่างเหมาะสม โดยพฤติกรรมหลักๆจะเป็นมาตรฐาน เพื่อรองรับพฤติกรรมของคนทั่วไปได้ด้วย โดยวิเคราะห์ทั้งในสถานการณ์ปกติและสถานการณ์ที่น้ำท่วมสูง และไม่สามารถใช้น้ำประปาและระบบไฟฟ้าปกติได้ (จะกล่าวในส่วนของการออกแบบต่อไป)

     นส่วนของเพลต ผมตั้งใจจะตั้งบ้านในโปรเจ็คนี้อยู่ที่หมู่บ้านจัดสรร เหตุผลเพราะเวลามีปัญหาเช่น ไม่มีอาหาร น้ำสะอาด เป็นต้น ก็สามารถพึ่งพาอาศัยซึ่งกันและกันได้ และในส่วนของ Concept แนวความคิดของผมก็คือ Module 1x1 คือการเพิ่มขึ้นหรือลดลงในหน่วย 1x 1 เฟอร์นิเจอร์ทุกอย่าง หรือแม้แต่ทางเดิน ราวกันตก เป็นต้น ก็จะมีการเพิ่มหรือลดในหน่วย 1x1


ในส่วนของ Details ผมขออธิบายจากกิจวัตรประจำวันของผม เริ่มจาก ตื่นขึ้นมาจากฝัน ผมก็จะไปอาบน้ำแปรงฟัน ซึ่งบริเวณในส่วนพื้นของส่วนที่ใช้ในการอาบน้ำแปรงฟันนั้น ผมได้ทำให้มีการเว้นร่องและปูแผ่นViva Board มี Slopeลงไปเพื่อให้น้ำไหลเทลงไปในถังน้ำที่ได้เตรียมไว้ หลังจากอาบน้ำแปรงฟันเสร็จเราก็จะเอาน้ำที่ได้ จากการทำ Slope มารดน้ำในแปรงผัก ซึ่งแปรงผักนี้ผมได้ปลูกไว้ในท่อพีวีซีเจาะรู และทำSlope 1:200 เพื่อให้น้ำจากการชำระร่างกายไหลไปในแปรงผักอย่างช้าๆและออกไปยังบริเวณนอกบ้าน และชีวิตก็ดำเนินไปตามปกติจนกระทั่งตอนเย็น เวลาน้ำท่วมจะเกิดสิ่งเล็กๆที่เรียกว่า ยุง มีจำนวนประชากรหนาแน่น ซึ่งในส่วนของประตู ผมทำด้านนอกเป็นบานเฟี้ยมเพื่อเป็นส่วนกันขโมยเวลาไม่อยู่บ้าน และต่อจากบานเฟี้ยมจะเป็นมุ้งลวดเพื่อให้ลมผ่านเข้ามาได้ แต่แมลงไม่สามารถเข้ามาได้ และพอถึงเวลาจะออกไปอาบน้ำในตอนเย็น ก็จะมีไม้ไผ่เป็นแผงกั้นเพื่อบังสายตา โดยใช้วิธีผูกมัดในการยึดและให้ด้านในห้องน้ำมีไม้พาดเพื่อเกี่ยวของได้


และเรื่องการทำอาหาร ผมได้มีกระชังปลาไว้ใต้บ้านและแยกส่วนครัวออกจากห้องนอนให้ไกลหน่อย เพราะเวลาเกิดการหุง ต้ม ทอด ย่าง จะมีความร้อนออกมาด้วยเสมอ มันจะทำให้ห้องนอนร้อนและพอถึงเวลานอน เตียงของผมจะมีลักษณะเป็น Sofa Bed เพราะประหยัดพื้นที่ใช้สอย และเวลาจะเขียนหนังสือหรือทานข้าว ก็สามารถขยับขยายได้อย่างตามต้องการ และในเรื่องของส้วม ผมจะใช้เป็น ส้วมพับเก็บกับผนังโดยจะมีถุงดำแขวนข้างๆ โดยสวมถุงบนส้วมฉุกเฉินแล้วก็ปลดทุกข์ได้เลย และผมจะมีบ่อพักน้ำและตุ่มโดยเมื่อน้ำพึ่งท่วมใหม่ๆ น้ำจะยังไม่สกปรกมาก เราจะใช้โอกาสในช่วงเวลานั้นในการจ้วงน้ำมาใส่ไว้ในบ่อพัก แล้วแกว่งสารส้ม แต่เราจะมีการใส่น้ำเตรียมไว้ในตุ่มไว้อยู่ก่อนแล้ว เพื่อความสะดวก พอน้ำในตุ่มหมดปุ๊บ เราก็จะเอาน้ำจากการแกว่งสารส้มโดยการใช้ลอกจ้วงขึ้นมาใส่ตุ่ม และเรามีการทำการแยกขยะเป็นประเภทๆเช่น รีไซเคิล ขยะแห้ง ขยะเปียก เป็นต้นและหลังคาผมได้ใช้เป็นผ้าใบ เพื่อความโปร่งสบายของผ้าใบและความเหนียวหนาของผ้าใบทำให้ดูแล้วรู้สึกไหลลื่น
  
หุ่นจำลอง











ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น