วันอาทิตย์ที่ 9 ตุลาคม พ.ศ. 2554

Program 6.1 ( รูปทรงและที่ว่างแห่งอิริยาบท )

   โปรแกรมที่ 6.1ให้จัดกลุ่มทำงานคู่ เพื่อศึกษาและทดลองถึงคุณสมบััติวัสดุ ถึงศักยภาพและขีดจำกัด เพื่อใช้เป็นวัสดุหลักในการสร้างรูปทรงและที่ว่าง 3 มิติ (ที่สามารถคงรูปได้) โดยใช้เทคนิคการขึ้นรูปทรงและที่ว่าง อย่างน้อย 2 ชนิดและอย่างละ 2 เทคนิค


ตรวจงานครั้งที่ 1 
กลุ่มผมทำกระดาษมาทั้ง 2 คน


     อันแรกเป็นแบบคล้ายๆยางรัดผมโดยเกิดจากการพับ ซึ่งมีข้อดีคือสามารถบิดเข้าออกได้ แต่ข้อเสียคือไม่สามารถขึ้นเป็นรูปได้
 
     อันที่สองเป็นรูปทรงสามเหลี่ยมสามารถเสียบเข้าต่อๆกันได้คล้ายๆเลโก้ ข้อดีคือมีความแข็งแรง ดัดโค้งงอได้ แต่ข้อเสียคือ เวลาสอดอันหนึ่งเข้าไปอีกอันหนึ่งแล้วจะกินเนื้อที่ของสามเหลี่ยมเข้าไปเยอะซึ่งถ้าจะทำเป็นรูปทรงที่สามารถดัดโค้งงอได้ ก็จะต้องใช้ปริมาณที่มาก และมีขีดจำกัดในการเสียบกระดาษยิ่งเสียบมากช่องก็จะยิ่งแหวกออกมากซึ่งจะทำให้ขาดได้ในที่สุด


      ซึ่งอาจารย์ที่ปรึกษาได้ให้ใช้แบบที่สองคือการพับเป็นสามเหลี่ยมไปพัฒนาต่อจนได้เป็นชิ้นงานออกมา







ตรวจงานครั้งที่ 2


         วัสดุที่ใช้คือกระดาษและนำมาพับตามฟอร์มเดิมและมาเสียบต่อๆกันซึ่งลองทำให้มันเป็นทรงที่สูงขึ้นดู




 

        อาจารย์ได้ให้คำแนะนำว่าลองต่อให้มันยาวๆแล้วลองดูว่าสามารถดัดงอแล้วจะหลุด หรืออยู่ทรงไหม ถ้าไม่อยู่หรือหลุดก็ต้องหาวิธีใหม่


ตรวจงานครั้งสุดท้าย

        ใช้การเสียบของสามเหลี่ยมแบบเดิม กลุ่มผมได้ต่อเป็นแบบแพ ซึ่งอีกด้านหนึ่งจะเป็นแพที่โค้งขึ้นมาม้วน








          อาจารย์ได้ให้คำแนะนำว่า บริเวณที่โค้งนั้นมันเผละลงมาตามแรงโน้มถ่วงซึ่งถ้าหาอะไรมาค้ำให้มันเป็นตัวหนุนไม่ให้มันเผละ มันก็จะเกิดที่ว่างมากขึ้น.. .

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น